ഒരു
രാത്രിയില്ഞാനുണര്ന്നപ്പോള്വയസ്സ്
അതിന്റെ
മൊരിപിടിച്ച
വിരല്കൊണ്ട് എന്റെ
കഴുത്തില് കുത്തുന്നതു
കാണാനിടയായി.തെരുവ്
വിജനമായിരുന്നു.
രാത്രിമരക്കൊമ്പില്
എല്ലായ്പ്പോഴും
തൂങ്ങിക്കിടക്കുന്നമൂപ്പെത്താത്ത
പഴമായിരുന്നു.പ്രണയംയൗവ്വനകാലത്തിന്റെ
ഇന്ദ്രജാലം.പ്രണയത്തിന്റെ
മായാവിഭ്രമത്തിന്ഞാനിപ്പോഴും
അര്ഹയാണോ?കണ്ണുകളിറുക്കിക്കൊണ്ട്എന്നെ
വിളിക്കരുത്.ഇന്ന്
വാക്കുകളുടെ
സത്യം
തണുത്തുറഞ്ഞതാണ്.ഒരു
തണുപ്പേറിയ നവജാതശിശു.പ്രിയപ്പെട്ടവനേ,നീയാണതിന്
പിതൃത്വം
നല്കിയത്.നിനക്ക്
ഇപ്പോള്
ആ
കുഞ്ഞിനെതിരസ്കരിക്കാനാവില്ല.
Comments
Post a Comment